Depreme Ağıt

Yeryüzü sarsıldı gece karanlık

Köyler kasabalar iller yıkıldı

Çok kısaymış meğer hayat bir anlık

Ölümden habersiz eller yıkıldı

Aydınlandı sabah bütün bir âlem

Dünyayı kaplamış kesif bir elem

Anlatmaya yetmez bin cümle kelam

Tutuldu bir anda diller yıkıldı

Dağları bağları dolaşmaz oldu

Bir yerden bir yere ulaşmaz oldu

Şehirden şehire kavuşmaz oldu

Üstünde gidilen yollar yıkıldı

Afeti demeye kelime yetmez

Yaşanan ıstırap sanki hiç bitmez

Bülbüller kederli bir daha ötmez

Onunla şeydadır güller yıkıldı

Söndü tüm ışıklar kalmadı ziya

Üşüdü titredi uykuda rüya

Tenhalaştı birden şen şakrak dünya

Yaylalar ovalar çöller yıkıldı

Kimler neler yaşadı bilinmez artık

Tarifsiz acılar silinmez artık

Kederli yüzlere gülünmez artık

Nice hatıralar yıllar yıkıldı

Zelzele salladı toprak yarıldı

Sevenler bir anda nasıl ayrıldı

Aile fertleri birden seyreldi

Aşkla tutunulan dallar yıkıldı

Her nereye baksan yıkım her yerde

Derman aranıyor düşülen derde

Dün kavga edenler şimdi nerede

Üstler altlar sağlar sollar yıkıldı

Eğitim yurdudur okullar sustu

Aşk ile öğreten akiller sustu

Sınıfta öğrenen akıllar sustu

Teneffüsü veren ziller yıkıldı

Abiler ablalar izzet ikramlı

Neneler dedeler ne ihtişamlı

Anneler babalar başı dumanlı

Her biri bir dağdı kullar yıkıldı