SEVMEK TEK TARAFLI BİR EYLEMDİR

Sevdikçe güzelleşir mi sevilen? 
Çiçek de, kuş da, insan da…
Merhamet adlı çınar uçsuz bucaksız sevgiyle fersah fersah büyümez mi? 
Büyür elbette.
İnsan ne zaman ki gösterdiği sevgiden karşılık bekleye durur, o zaman büyüttüğü çınarın dalları kurur. Kurur; çünkü yapmacıklaşır, cıvır, buza döner bütün birikintisi. Sonra o buzu ne ateş çözer, ne sevgi.
Bazen de sevilen kıymet bilmez, ya da bilir ama bunu göstermez.  Doğasında yoktur belki de. İçten içe, sessizce ‘iyi ki’ der. 
Yıllarca sulanan ama içtiği suya doymayan, sergilenen çabaya hemen yanıt vermeyen bambu ağacını kıymet bilmemezlikle suçlamak olur mu hiç?
Olmaz, olamaz…
Saksı da soldurulmuş çiçeğe kendi suyunu bulsaydın da denilmez. Seven insan karşılık beklemez. İnsan seversen de hayal kırıklığın da çok olur. Yeri gelir yeni hayaller kurmaktan bile korkar olursun. Bunların tamamı karşılık bekleyenler içindir. Karşılık beklemeden içten içe sevenler ise hayallerini kıranları bir köşede sessizce affeder. 
Düşmezler çünkü karşılıksız sevmek, içten ve kalben sevmek düşmemenin adıdır. Aslında yalnız olanlarda onlardır. Yalnızca sever, gülümser, etrafını ışıtır. Kendini dipte görür. Kaybettikleri her şey kazanmayı beraberinde getirir. Ufuklarında ki güneş tebessümdür. Zihinleri cehaletle savaşır. Sevginin olduğu yerde bilgi doğuma gebedir ve bunun sancısını daima çekerler. Üşürler ısınamazlar, ısıtacakları kalpleri düşündükleri için üşürler hep.
Velhasıl sevmek zahmetli iştir. 
Emek ister.
Saflık ister.
Merhamet ister.
Umut ister.
Anlamak ister.
İster de ister.
Ve sevmek tek taraflı çalışan bir çarktır, geriye doğru karşılık bekleyecek şekilde çevirdiğinizde sisten tamamen bozulur. Yapma niyeti yıkılmayı beraberinde getirir.
Sadece sevin ve yıkılmayın.