Ah İnsanoğlu Vah İnsanoğlu!

Son zamanlarda acıyorum halimize.

Bizler en üstün varlıklar olarak yaratılmıştık, yeryüzüne halife olarak gönderilmiştik hani.

Ancak yaptıklarımız bunu pek de göstermiyor. İnsanoğlu olarak ne oldu bizlere böyle? Nankörlüklerimiz, değmeyecek uğurlar üzerine kavgalarımız, yalanımız, dolanımız vs.

Halife olarak geldik yeryüzüne ancak yeryüzüne en çok zararı da biz verdik. Doğayı, yaratılanı sevemedik. Tahrip ettik, yok ettik. Yararımıza kullanmak dururken zararımıza çevirdik her şeyi. Havamızı kirlettik, suyumuzu pislettik. Bizlere her türlü nebatatı veren ağaçları, bitkileri yok ettik.

Otomobil kullanmak için yollar yaptık, evet; ancak yollar yaparken toprağı da katlettik. Oturmak için kontular diktik evet; ancak yeşili de maviyi de harap ettik. Nefes alacak bir alan dahi bırakmadık kendimize.

Bize emanet edilen cana hiç sahip çıkamadık. Çok yedik, zarar ettik; az yedik, zarar ettik. Ortasını bulamadık bir türlü. Vücuda yasak olan zararlı her şeyi kullanarak vücudumuzu harap ettik.

Bu salgınlar, depremler, yangınlar ve daha nice sayamadığımız felaketler boşuna değil. Uyarılıyoruz!

Kendine gel diyor yaşadıklarımız…

Kendine gel insanoğlu…

Yaşadıklarımızın bir an önce bizi uyandırması gerekiyor.

Bir an önce uyanmak temennisiyle…

Bir Yudum Kahve | M. Salih ÜNAL